Το όρος Σιναμπούνγκ είναι στρωματοηφαίστειο της Βόρειας Σουμάτρας στην Ινδονησία, το οποίο βρίσκεται, όπως και όλη η Ινδονησία, στο λεγόμενο Δαχτυλίδι της Φωτιάς. Η δημιουργία του τοποθετείται μεταξύ της Πλειστοκαίνου προς Ολοκαίνου περιόδου. Το Σιναμπούνγκ έχει 4 κρατήρες, από τους οποίους ο ένας είναι ενεργός. Η δημιουργία του οφείλεται στην βύθιση της Ινδικής πλάκας κάτω από την Ινδο-Αυστραλιανή. Στην σύνθεσή του περιέχει ανδεσίτη και δακίτη. Το ύψος του είναι 2.460 μέτρα.
Μεγάλη ροή λάβας από αυτό είχε πραγματοποιηθεί το 1600, αλλά από τότε το ηφαίστειο έμεινε ανενεργό για περισσότερα από 400 χρόνια. Στα τέλη Αυγούστου του 2010 ξεκίνησε να εμφανίζει "ορισμένη ηφαιστειακή δραστηριότητα", με τις αρχές της Ινδονησίας να θέτουν την περιοχή σε συναγερμό. Περίπου 30.000 άνθρωποι απομακρύνθηκαν από τις εστίες τους. Στις 29 Αυγούστου το ηφαίστειο εξερράγη, εκτοξεύοντας άμμο και στάχτη ενάμισι χιλιόμετρο ψηλά, η οποία δεν προκάλεσε προβλήματα, ενώ λάβα παρατηρήθηκε στον κρατήρα. Ένας άνθρωπος πέθανε από αναπνευστικά προβλήματα καθώς απομακρυνόταν από το σπίτι του. Το ηφαίστειο εξερράγη ξανά τις 3 Σεπτεμβρίου και τις 7 Σεπτεμβρίου. Η έκρηξη στις 7 Σεπτεμβρίου ήταν η ισχυρότερη, εκτοξεύοντας στάχτη πέντε χιλιόμετρα ψηλά. Η έκρηξη δεν δημιούργησε προβλήματα στις αεροπορικές μεταφορές.
Το ηφαίστειο εξερράγη ξανά το Σεπτέμβριο του 2013, αναγκάζοντας τις αρχές να εκκενώσουν την περιοχή γύρω του. Από την περιοχή απομακρύνθηκαν περίπου 6.200 άτομα. H δραστηριότητα του ηφαιστείου στη συνέχεια μειώθηκε, αλλά το Νοέμβριο άρχισε να εκρήγνυται ξανά, με τις εκρηκτικές στήλες να φτάνουν σε ύψος 7 χιλιομέτρων, με αποτέλεσμα την απομάκρυνση περίπου 1.300 ανθρώπων. Στο ηφαίστειο άρχισε να αναπτύσσεται ένας δόμος λάβας. Το ηφαίστειο συνέχισε να αυξάνει την ισχύ των εκρήξεών, με πυροκλαστικές ροές στη νοτιοανατολική πλαγιά οι οποίες έφτασαν 4,5 χιλιόμετρα από το ηφαίστειο. Μερική κατάρρευση του δόμου είχε ως αποτέλεσμα την εμφάνιση ροών λάβας. Το ηφαίστειο την πρώτη εβδομάδα του Ιανουαρίου του 2014 εξεράγη 220 φορές. Για την προστασία των πολιτών ορίστηκε ζώνη εκκένωσης 5 χιλιόμετρων γύρω από το ηφαίστειο, η οποία έφτασε τα εφτά χιλιόμετρα στα νοτιοανατολικά, με αποτέλεσμα την απομάκρυνση σχεδόν 30.000 ανθρώπων, οι οποίοι εγκαταστάθηκαν σε προσωρινούς καταβλυσμούς. Η ηφαιστειακή δραστηριότητα άρχισε να μειώνεται με αποτέλεσμα οι αρχές να θεωρήσουν ότι ήταν ασφαλές να επιστρέψουν οι πρόσφυγες στα σπίτια τους την 31η Ιανουαρίου 2014. Όμως το ηφαίστειο εξερράγει την επόμενη μέρα με αποτέλεσμα το θάνατο 16 ανθρώπων από πυροκλαστικές ροές κοντά στο χωριό Σουκαμεριάχ, συμπεριλαμβανομένων τεσσάρων φοιτητών που είχαν πάει να μελετήσουν το ηφαίστειο.
Τις 22 Μαΐου 2016, πυροκλαστική ροή από έκρηξη του ηφαιστείου σκότωσε εφτά άτομα.
