Το Πραμπανάν (Prambanan) είναι ινδουιστικός ναός χτισμένος τον 9ο αιώνα στην κεντρική Ιάβα, Ινδονησία, αφιερωμένος στο Τριμούρτι, την έκφραση του θεού ως δημιουργό (Μπράχμα), διατηρητή (Βισνού) και καταστροφέα (Σίβα). Ο ναός βρίσκεται περίπου 17 χιλιόμετρα βορειοανατολικά από την πόλη Γιογκιακάρτα.
Ο ναός αρχικά χτίστηκε περίπου το 850 ΚΕ από τον Ρακάι Πικατάν και επεκτάθηκε από το βασιλιά Λοκαπάλα και τον βασιλιά του Ματαράμ Μάχα Σάμποτ, τη δυναστείας Σαντζάγια. Σύμφωνα με την επιγραφή Σιβαγκάρχα, η οποία χρονολογείται από το 856 ΚΕ, ο ναός κατασκευάστηκε για να τιμήσει τον Σίβα. Ο χώρος όμως εγκαταλείφθηκε τις αρχές του 11ου αιώνα μετά από αλλαγές στην εξουσία και τα μνημεία εγκαταλείφθηκαν μέχρι που κατέρρευσαν από σεισμό. Η αποκατάσταση του μνημείου άρχισε το 1918 και συνεχίζεται έκτοτε, χρησιμοποιώντας τόσο παραδοσιακές μεθόδους, όπως και τη χρήση σκυροδέματος για την ενίσχυση του ναού.
Το Πραμπανάν είναι ο μεγαλύτερος ινδουιστικός ναός στην Ινδονησία και ένας από τους μεγαλύτερος στην νοτιοανατολική Ασία. Χαρακτηρίζεται από τους ψηλούς και μυτερούς πύργους του, χαρακτηριστικοί της αρχιτεκτονικής των ινδουιστικών ναών, με ψηλότερο το κεντρικό κτίριο, ύψους 47 μέτρων, το οποίο βρίσκεται εντός ενός μεγάλου συγκροτήματος συνολικά 240 ναών. Το Πραμπανάν αποτελεί μνημείο παγκόσμιας κληρονομιάς της UNESCO από το 1991.
