Το Πάο ντε Ασούκαρ (πορτογαλικά: Pão de Açúcar, κυριολεκτικά, «κώνος ζάχαρης») είναι λόφος στο Ρίο ντε Τζανέιρο, στην είσοδο του κόλπου Γκουαναμπάρα, σε μια μικρή χερσόνησο. Έχει ύψος 396 μέτρα. Το όνομά του προέρχεται από την ομοιότητά του με τον κώνο ζάχαρης.
Το Πάο ντε Ασούκαρ αποτελείται από γρανίτη και γνεύσιο της κάμβριας εποχής και του νεοπρωτεροζωικού αιώνα, δηλαδή ηλικίας περίπου 600 εκατομμυρίων ετών, που έχει διαβρωθεί και αποστρογγυλοποιηθεί με το καιρό, φαινόμενο στο οποίο συνεισφέρε η ύπαρξη ρηγμάτων στην περιοχή. Τόσο το Πάο ντε Ασούκαρ όσο και ο γειτονικός λόφος Ούρκα αποτελούνται από οφθαλμοειδή γνεύσιο ενώ το μεσοδιάστημα ανάμεσα στους δύο λόφους αποτελείται από μια μορφή γνεύσιου που διαβρώνεται πιο εύκολα. Ο γρανίτης του Πάο ντε Ασούκαρ επίσης σχηματίζει την κορυφή του Πέδρα ντα Γκάβεα, όπου πάνω στον όγκο του γνεύσιου υπάρχει στρώμα γρανίτη πάχους 150 μέτρων.
Η δημιουργία του Πάο ντε Ασούκαρ σχετίζεται με την σύγκρουση τεκτονικών πλακών με τη δυτική Γκοντβάνα, αυξάνοντας το μέγεθός της από το νεοπρωτεροζωικό μέχρι την ορδοβίκια περιόδο, πριν περίπου 500 εκατομμύρια χρόνια. Στην περιοχή του Ρίο ντε Τζανέιρο αυτό είχε ως αποτέλεσμα τη δημιουργία ηφαιστειακών πλουτωνικών πετρωμάτων, όπως οι γρανίτες. Μετά τη διάσπαση της Παγγαίας, η περιοχή γνώρισε πάλι ηφαιστειακή δραστηριότητα, πριν περίπου 150 εκατομύρια χρόνια.
Στους πρόποδες του Πάο ντε Ασούκαρ ιδρύθηκε την 1 Μαρτίου 1565 η πόλη του Σάο Σεμπαστιάο ντο Ρίο ντε Τζανέιρο, η οποία εξελίχθηκε στο σημερινό Ρίο ντε Τζανέιρο. Η θέση είναι οχυρή και ήταν παρατηρητήριο για να εντοπίζονται όσοι πλησιάζουν στο κόλπο. Από το 1912, η κορυφή του Πάο ντε Ασούκαρ συνδέεται μέσω τελεφερίκ με το διπλανό λόφο Ούρκα (222 μέτρα). Ήταν το πρώτο τελεφερίκ που κατασκευάστηκε στη Βραζιλία και είναι το τρίτο παλαιότερο στον κόσμο. Το τελεφερίκ έχει μήκος 750 μέτρα και άνοιξε για το κοινό το 1913. Σήμερα το πρώτο τελεφερίκ ανεβαίνει μέχει το λόφο Ούρκα και μετά ένα δεύτερο φτάνει στην κορυφή του Πάο ντε Ασούκαρ.
