Το Ουασκαράν ή Νεβάδο Ουασκαράν (Nevado Huascarán) είναι το ψηλότερο βουνό του Περού. Είναι μέρος της Κορδιλιέρας Μπλάνκα των Άνδεων και βρίσκεται στην επαρχία Γιουνγκάι. Το βουνό έχει ύψος 6.768 μέτρα και είναι το ψηλότερο βουνό που βρίσκεται στους τροπικούς της Γης και είναι το τέταρτο ψηλότερο βουνό στο δυτικό ημισφαίριο, μετά την Ακονκάγκουα, το Όχος ντελ Σαλάδο και το όρος Πίσις. Πήρε το όνομά του από τον αρχηγό των Ίνκας, Ουάσκαρ (ισπ. Huáscar).
Το βουνό έχει δύο κορυφές, από τις οποίες η νότια (Ουασκαράν Σουρ) είναι η ψηλότερη με ύψος 6.768 μέτρα. Η βόρεια (Ουασκαράν Νόρτε) έχει ύψος 6.655 μέτρα. Το βουνό αποτελείται από γρανίτη του τεταρτογενούς, όπως και η υπόλοιπη οροσειρά. Εξαιτίας της εγγύτητάς του στον ισημερινό, η κορυφή του Ουασκαράν είναι ένα από τα πιο απομακρυσμένα σημεία της Γης, σε σχέση με το κέντρο τη Γης, λίγα μέτρα πιο κοντά από την κορυφή του Ουασκαράν.
Στις 11 Ιανουαρίου του 1962, και ώρα 18:13, ένα κομμάτι πάγου μήκους 200 μέτρων και πλάτους 800 μ. αποκολλήθηκε από τον παγετώνα 511, έναν από τους αναρίθμητους που στολίζουν την Κορδιλιέρα. Δευτερόλεπτα αργότερα ο τεράστιος όγκος έπεσε με έναν απόκοσμο κρότο στο φαράγγι του Ουέλας, χίλια μέτρα πιο χαμηλά, και παρασύροντας τα πάντα στο πέρασμά του ξεχύθηκε με ταχύτητα σχεδόν 100 χιλιομέτρων την ώρα στην πυκνοκατοικημένη κοιλάδα που ανοίγεται στα πόδια του βουνού. Στη Ρανραΐρκα, μία κωμόπολη 2.500 κατοίκων, 14 χιλιόμετρα από το φαράγγι, τα φώτα μόλις είχαν ανάψει και οικογένειες συγκεντρώνονταν γύρω από το τραπέζι για το δείπνο. Εκείνη τη στιγμή ακούστηκε ο θόρυβος. Στις 18:18, πέντε λεπτά μετά την αρχή του κακού, η κατολίσθηση έθαψε τη Ρανραΐρκα και τα χωριά που την περιέβαλαν. Σχεδόν 4.000 άνθρωποι έχασαν τη ζωή τους. Οι επιζώντες το μόνο που μπορούσαν να κάνουν ήταν να θρηνήσουν και να κηδέψουν τα θύματα.
Στις 31 Μαΐου 1970 έλαβε χώρα ένας σεισμός 7,8 ρίχτερ στα παράλια του Περού, ο οποίος προκάλεσε την αποσταθεροποίηση του βόρειου τμήματος του βουνού, με αποτελέσμα μια κατολίσθηση βράχων, χιονιού και παγετώνα, η οποία έθαψε τις πόλεις Γιουνγκάι και Ρανραΐρκα, με συνολικά 20.000 νεκρούς.
Η πρώτη ανάβαση της βόρειας κορυφής του Ουασκάραν έλαβε χώρα το 1908, με μια αποστολή που περιλάμβανε την αμερικανίδα ορειβάτη Άννι Σμιθ Πεκ. Η ανάβαση της νότιας κορυφής έλαβε χώρα τον Ιούλιο του 1932 από μια κοινή Αυστριακή και Γερμανική αποστολή.
