Μουσείο Ορσέ

Ιστορία

Το κτήριο του μουσείου σχεδιάστηκε από τον αρχιτέκτονα Βικτόρ Λαλού (Victor Laloux) και κατασκευάσθηκε με την επίβλεψή του καθώς και των αρχιτεκτόνων Λυσιέ Μάν(ι) (Lucien Magne) και Εμίλ Μπενάρ (Émile Bénard). Άρχισε να κατασκευάζεται το 1898 και χρησιμοποιήθηκε, από το 1900 έως το 1939, ως κτήριο του κεντρικού σιδηροδρομικού σταθμού της σιδηροδρομικής εταιρείας Παρισιού - Ορλεάνης (Chemin de fer de Paris à Orléans) επί 39 χρόνια. Το μήκος που είχαν οι πλατφόρμες του, όμως, κατέστησαν το σταθμό ακατάλληλο για τα μεγάλου μήκους τρένα της εποχής. Έτσι, ο σταθμός άρχισε να χρησιμοποιείται μόνο από τους συρμούς του προαστιακού, ενώ ένα τμήμα του, κατά τη διάρκεια του Β΄ Παγκοσμίου Πολέμου χρησιμοποιήθηκε ως ταχυδρομικό γραφείο αλλά και ως σταθμός μεταφοράς κρατουμένων στη Γερμανία. Ο σταθμός χρησιμοποιήθηκε, επίσης, για τη μεταφορά των επαναπατριζόμενων Γάλλων από τα Στρατόπεδα συγκέντρωσης.

Vkontakte User @ Vkontakte

Μετά τον Πόλεμο χρησίμευσε ως στούντιο για το γύρισμα αρκετών ταινιών (όπως η Δίκη του Φραντς Κάφκα σε σκηνοθεσία Όρσον Γουέλς) και ως κέντρο δημοπρασιών, καθώς το κτήριο των δημοπρασιών (Hôtel Drouot) ανακατασκευαζόταν. Το κτήριο σταμάτησε οριστικά να χρησιμοποιείται το 1973.

Le Berceau de Berthe Morisot (Musée d'Orsay, Paris) — dalbera @ Flickr

Το 1977 η Γαλλική Κυβέρνηση αποφάσισε τη μετατροπή του κτηρίου σε μουσείο αφιερωμένου αρχικά στην τέχνη του 19ου αιώνα, ενώ το 1978 χαρακτηρίστηκε ως εθνικό μνημείο. Την αναμόρφωση ανέλαβαν οι αρχιτέκτονες Ρενό Μπαρντόν, Πιέρ Κολμπόκ και Ζαν-Κλώντ Φιλιππόν, ενώ την αναμόρφωση των εσωτερικών χώρων η Ιταλίδα αρχιτέκτονας Γκαέ Αουλέντι (Gae (Gaetana) Aulenti). Οι εργασίες άρχισαν το 1983 και ολοκληρώθηκαν το 1986. Κατασκευάστρια εταιρεία ήταν η Γαλλική Bouygues. Η αναμόρφωση περιλάμβανε, ουσιαστικά, την ανακατασκευή των δαπέδων και των τεσσάρων ορόφων του κτίσματος και, φυσικά, τη συντήρηση των διακοσμητικών στοιχείων του. Το νέο μουσείο εγκαινιάσθηκε από τον τότε Πρόεδρο της Γαλλικής Δημοκρατίας Φρανσουά Μιτεράν την 1η Δεκεμβρίου 1986 και άνοιξε για το κοινό στις 9 του ίδιου μήνα.

Το κτήριο έχει συνολικό μήκος 173 μ. και πλάτος 75 μ. Η συνολική επιφάνεια των αιθουσών του φθάνει τις 57.000 τ.μ., ενώ οι επιφάνειες των εκθεσιακών χώρων καταλαμβάνουν 16.900 τμ. περίπου, (κατανεμημένων σε 80 ξεχωριστές αίθουσες). 1.200 τ.μ καταλαμβάνουν το εστιατόριο και η καφετέρια, 570 τ.μ/ η αίθουσα διαλέξεων και 1.850 τ.μ περίπου οι αίθουσες των περιστασιακών εκθέσεων.

Vkontakte User @ Vkontakte

Οργάνωση του Μουσείου

Στο μουσείο υπάρχουν τρία επίπεδα. Στο ισόγειο οι αίθουσες εκθέσεων είναι κατανεμημένες αμφίπλευρα της κεντρικής αίθουσας, στην οποία εκτίθενται κυρίως έργα γλυπτικής, ενώ οι πλαϊνές αίθουσες περιλαμβάνουν κυρίως εκθέματα πινάκων ζωγραφικής. Στο μεσαίο επίπεδο υπάρχουν εξώστες, οι οποίοι δίνουν πρόσβαση στις αίθουσες εκθεμάτων, και στον τρίτο (τελευταίο) όροφο, ο οποίος εκτείνεται κατά μήκος της όχθης του Σηκουάνα με την ομώνυμη αποβάθρα (Quai d' Orsay). Από τον τρίτο όροφο υπάρχει η δυνατότητα εξόδου στον εξώστη, απ' όπου ο επισκέπτης μπορεί να δει το ποτάμι, το Μουσείο του Λούβρου διαγωνίως απέναντι και, σε μεγαλύτερη απόσταση, αντικριστά τη Βασιλική της Ιερής Καρδιάς (Basilique de Sacre-Coeur), το Ναό που βρίσκεται κτισμένος στην κορυφή του λόφου της Μονμάρτρης.

Vkontakte User @ Vkontakte

Στο Μουσείο στεγάζονται εκθέματα γλυπτικής, ζωγραφικής, αντικειμένων έργων τέχνης (Objets d' Art), αρχιτεκτονικής, φωτογραφίας και γραφικών τεχνών. Οι Συλλογές του προέρχονται από:

• Το Μουσείο του Λούβρου (καλλιτέχνες γεννημένοι μετά το 1820).
• Το Μουσείο Jeu de Paume, το οποίο από το 1947 και εντεύθεν είναι αφιερωμένο μόνο στους ιμπρεσσιονιστές.
• Το Εθνικό Μουσείο Μοντέρνας Τέχνης (Musée Nationale d' Art Moderne), που στεγάζεται πλέον στο Κέντρο Ζωρζ Πομπιντού και στο οποίο διατηρήθηκαν μόνον έργα καλλιτεχνών γεννημένων μετά το 1870.

Στο Μουσείο στεγάζονται, επίσης, σε ειδικές αίθουσες, και περιστασιακές και ειδικές εκθέσεις έργων τέχνης, φωτογραφίας, γραφικών τεχνών και ειδών διακοσμητικών τεχνών (Arts décoratifs). Υπάρχουν, ακόμη, εστιατόριο, καφετέρια, (Café des Hauteurs), αίθουσα διαλέξεων και βιβλιοπωλείο.

Θέση, πρόσβαση

Οι σιδηροδρομικές δραστηριότητες συνεχίζονται κάτω από τον παλιό σταθμό: Υπάρχει ακριβώς από κάτω του (με δύο εισόδους / εξόδους) ο σταθμός του προαστειακού σιδηροδρόμου (RER, γραμμή C) "Musée d'Orsay". Πρόσβαση στο Μουσείο είναι, επίσης, δυνατή με το μετρό (σταθμός Solférino, γραμμή 12, απόσταση περίπου 100 μ.). Κάθε χρόνο το μουσείο επισκέπτονται περίπου 3 εκατ. άτομα. Η πλατεία στην είσοδό του κοσμείται από μπρούτζινα αγάλματα, τα οποία δημιουργήθηκαν για την Παγκόσμια Έκθεση του 1878 και αντιπροσωπεύουν τις ηπείρους:

• Νότια Αμερική, έργο του Αιμέ Μιγέ (Aimé Millet)
• Ασία, έργο του Αλεξάντρ Φαλγκιέρ (Alexandre Falguière)
• Ωκεανία, έργο του Ματυρέν Μορό (Mathurin Moreau)
• Ευρώπη, έργο του Αλεξάντρ Σενεβέρκ (Alexandre Schoenewerk)
• Βόρεια Αμερική, έργο του Ερνέστ-Εζέν Ιόλ (Ernest-Eugène Hiolle)
• Αφρική, έργο του Εζέν Ντελαπλάνς (Eugène Delaplanche)

Στην αποβάθρα του Ορσέ (Quai d'Orsay), λίγο πιο κάτω από το Μουσείο, βρίσκεται, επίσης, το Υπουργείο Εξωτερικών της Γαλλίας (το οποίο και υπονοείται με την έκφραση Quai d'Orsay) και λίγο πιο κάτω το μέγαρο του Γαλλικού Κοινοβουλίου (Assemblée Nationale). Ακριβώς απέναντι από το Μουσείο υπάρχει το κτήριο της Λεγεώνος της Τιμής (Légion d'Honneur).

Vkontakte User @ Vkontakte

Γλυπτική

• Ζαν-Μπατίστ Καρπώ, Η αυτοκρατορική Γαλλία προστάτις της γεωργίας και των επιστημών [1]
• Ζαν-Μπατίστ Καρπώ, Ουγολίνος [2]
• Ζαν-Μπατίστ Καρπώ, Ο Χορός [3]
• Αλμπέρ-Ερνέστ Καριέ-Μπελέζ, Κοιμωμένη Ήβη [4]
• Σαρλ Κορντιέ, Νέγρος του Σουδάν [5]
• Ονορέ Ντωμιέ, γελοιογραφικές προτομές δημοσίων ανδρών [6]
• Εζέν Γκιγιώμ, Ανακρέων [7]
• Εμανουέλ Φρεμιέ, Αρχάγγελος Μιχαήλ
• Εντγκάρ Ντεγκά, Μικρή χορεύτρια δεκατεσσάρων ετών [8]
• Πωλ Γκωγκέν, Ανθρωπόμορφο δοχείο [9]
• Πωλ Γκωγκέν, Oviri [10]
• Καμίλ Κλωντέλ, Κλωθώ [11]
• Ωγκύστ Ροντέν, Μπαλζάκ [12]
• Ωγκύστ Ροντέν, Η πύλη της Κόλασης [13]
• Ωγκύστ Ροντέν, Ουγολίνος [14]
• Ωγκύστ Ροντέν, Άγιος Ιωάννης ο Βαπτιστής [15]
• Αντουάν Μπουρντέλ, Ηρακλής τοξότης [16]
• Μεντάρντο Ρόσσο, Ιδού παιδίον
• Αριστίντ Μαγιόλ, Μεσόγειος [17]
• Αριστίντ Μαγιόλ, Λουομένη [18]

Ζωγραφική

• Ευγένιος Ντελακρουά, Κυνήγι λιονταριού (σχέδιο) [19]
• Ζαν Ωγκύστ Ντομινίκ Ενγκρ, Η πηγή
• Τεοντόρ Σασσεριώ, Tepidarium (Στο λουτρό) [20]
• Φραντς-Ξάβερ Βιντερχάλτερ, Η κα Ρίμσκυ-Κόρσακοφ [21]
• Αλεξάντρ Καμπανέλ, Η γέννηση της Αφροδίτης [22]
• Τομά Κουτύρ, Οι Ρωμαίοι της παρακμής [23]
• Ονορέ Ντωμιέ, Η Δημοκρατία [24]
• Ονορέ Ντωμιέ, Η πλύστρα [25]
• Τεοντόρ Ρουσσώ, Λεωφόρος στο δάσος ντε λ’ Ιλ-Αντάμ
• Ζαν Φρανσουά Μιγέ, L'Angelus [26]
• Ζαν Φρανσουά Μιγέ, Η βοσκοπούλα [27]
• Ζαν Φρανσουά Μιγέ, Ο λιχνιστής [28]
• Ζαν Φρανσουά Μιγέ, Des glaneuses (Οι σταχομαζώχτρες) [29]
• Ζαν Φρανσουά Μιγέ, Η Άνοιξη [30]
• Καμίλ Κορό, Πρωί : χορός Νυμφών [31]
• Γκυστάβ Κουρμπέ Η προέλευση του κόσμου
• Γκυστάβ Κουρμπέ, Τα βράχια του Ετρετά μετά την θύελλα [32]
• Γκυστάβ Κουρμπέ, Ζαρκάδια στο ρέμα του Πλαιζίρ-Φονταίν [33]
• Γκυστάβ Κουρμπέ, Γυμνή γυναίκα με σκυλί, [34]
• Γκυστάβ Κουρμπέ, Η πηγή [35]
• Γκυστάβ Κουρμπέ, Ο πληγωμένος [36]
• Γκυστάβ Κουρμπέ, Ταφή στην Ορνάν [37]
• Γκυστάβ Κουρμπέ, Το ατελιέ του ζωγράφου [38]
• Πυβί ντε Σαβάν, Ο φτωχός ψαράς [39]
• Πυβί ντε Σαβάν, Κορίτσια στην παραλία [40]
• Πυβί ντε Σαβάν, Ευσπλαχνία [41]
• Γκυστάβ Μορώ, Κορίτσι της Θράκης με το κεφάλι του Ορφέα [42]
• Εντγκάρ Ντεγκά, Η Σεμίραμις οικοδομεί την Βαβυλώνα [43]
• Εντγκάρ Ντεγκά, Οικογένεια Μπελλέλλι [44]
• Εντγκάρ Ντεγκά, Άλογα κούρσας προ των κριτών [45]
• Εντγκάρ Ντεγκά, Στο χρηματιστήριο [46]
• Εντγκάρ Ντεγκά, Το αψέντι [47]
• Εντγκάρ Ντεγκά, Οι μπλε χορεύτριες [48]
• Εντγκάρ Ντεγκά, Μάθημα μπαλέτου [49]
• Εντγκάρ Ντεγκά, Χορεύτρια με ανθοδέσμη χαιρετά στη σκηνή [50]
• Εντγκάρ Ντεγκά, Οι σιδερώστρες [51]
• Εντγκάρ Ντεγκά, Η μπανιέρα [52]
• Εντουάρ Μανέ, Εμίλ Ζολά [53]
• Εντουάρ Μανέ, Το μπαλκόνι [54]
• Εντουάρ Μανέ, Ολυμπία [55]
• Εντουάρ Μανέ, Ξανθή γυναίκα με γυμνά στήθη [56]
• Εντουάρ Μανέ, Ο παίκτης του πίφερου [57]
• Εντουάρ Μανέ, Πρόγευμα στην χλόη [58]
• Εντουάρ Μανέ, Στην παραλία [59]
• Εντουάρ Μανέ, Λόλα ντε Βαλάνς [60]
• Κλωντ Μονέ, Γυναίκες στον κήπο [61]
• Κλωντ Μονέ, Η κίσσα [62]
• Κλωντ Μονέ, Οι παπαρούνες [63]
• Κλωντ Μονέ, Η οδός Μοντοργκέιγ στις 31 Αυγούστου 1878 [64]
• Κλωντ Μονέ, Ιστιοδρομίες στο Αρζαντέιγ [65]
• Κλωντ Μονέ, Γέφυρα στο Αρζαντέιγ [66]
• Κλωντ Μονέ, Σταθμός Σαιν Λαζάρ [67]
• Κλωντ Μονέ, Ο καθεδρικός ναός της Ρουέν (σειρά πέντε πινάκων) [68]
• Κλωντ Μονέ, Μπλε νούφαρα [69]
• Κλωντ Μονέ, Πρόγευμα στην χλόη [70]
• Πιερ Ωγκύστ Ρενουάρ, Κλωντ Μονέ [71]
• Πιερ Ωγκύστ Ρενουάρ, Γυμνή στον ήλιο [72]
• Πιερ Ωγκύστ Ρενουάρ, Γυναίκα που διαβάζει [73]
• Πιερ Ωγκύστ Ρενουάρ, Ο χορός στην Μουλέν ντε λα Γκαλέτ [74]
• Πιερ Ωγκύστ Ρενουάρ, Χορός στην εξοχή [75]
• Πιερ Ωγκύστ Ρενουάρ, Χορός στην πόλη [76]
• Πιερ Ωγκύστ Ρενουάρ, Οι λουόμενες (1918-19) [77]
• Πιερ Ωγκύστ Ρενουάρ, Μητρότητα [78]
• Πιερ Ωγκύστ Ρενουάρ, Κορίτσια στο πιάνο [79]
• Πιερ Ωγκύστ Ρενουάρ, Η κούνια [80]
• Φρεντερίκ Μπαζίλ, Οικογενειακή συγκέντρωση [81]
• Ανρί Φαντέν-Λατούρ, Ένα ατελιέ στην Μπατινιόλ [82]
• Τζέιμς ΜακΝηλ Ουίστλερ, Η μητέρα του καλλιτέχνη [83]
• Εζέν Μπουντέν, Το λιμάνι του Μπορντώ [84]
• Εζέν Μπουντέν, Η πλαζ της Τρουβίλ [85]
• Αλφρέ Σισλέ, Πεζογέφυρα στο Αρζαντέιγ [86]
• Αλφρέ Σισλέ, Πλημμύρα στο Πορτ Μαρλύ [87]
• Αλφρέ Σισλέ, Χιόνι στην Λουβεσιέν [88]
• Καμίλ Πισαρό, Πρωινή πάχνη [89]
• Καμίλ Πισαρό, Οι κόκκινες στέγες [90]
• Καμίλ Πισαρό, Η βοσκοπούλα [91]
• Μπερτ Μοριζότ, Η κούνια [92]
• Γκυστάβ Κεγμπότ, Λειαίνοντας το πάτωμα [93]
• Βίνσεντ βαν Γκογκ, Αυτοπροσωπογραφία (1889) [94]
• Βίνσεντ βαν Γκογκ, Η εκκλησία της Ωβέρ-συρ-Ουάζ [95]
• Βίνσεντ βαν Γκογκ, Ο γιατρός Πωλ Γκασέ [96]
• Βίνσεντ βαν Γκογκ, Το δωμάτιο του βαν Γκογκ στην Αρλ [97]
• Βίνσεντ βαν Γκογκ, Μεσημεριάτικος ύπνος [98]
• Βίνσεντ βαν Γκογκ, Η Αρλεζιάνα [99]
• Βίνσεντ βαν Γκογκ, Έναστρη νύχτα στο Ροδανό [100]
• Πωλ Σεζάν, Οι χαρτοπαίχτες [101]
• Πωλ Σεζάν, Το σπίτι του κρεμασμένου [102]
• Πωλ Σεζάν, Μήλα και πορτοκάλια [103]
• Πωλ Σεζάν, Το όρος Σαιν Βικτουάρ [104]
• Πωλ Σεζάν, Η γυναίκα με την καφετιέρα [105]
• Πωλ Σεζάν, Οι λουόμενοι [106]
• Πωλ Σεζάν, Προσωπογραφία του Ασίλ Εμπεραίρ [107]
• Ανρί ντε Τουλούζ-Λωτρέκ, Μαυριτανικός χορός [108]
• Ανρί ντε Τουλούζ-Λωτρέκ, Ο χορός στο Μουλέν Ρουζ [109]
• Ανρί ντε Τουλούζ-Λωτρέκ, To κρεβάτι [110]
• Ανρί ντε Τουλούζ-Λωτρέκ, Η Ζαν Αβρίλ χορεύει [111]
• Ανρί ντε Τουλούζ-Λωτρέκ, Η κλόουν Τσα Ου Κάο [112]
• Ανρί ντε Τουλούζ-Λωτρέκ, Η τουαλέτα [113]
• Ζωρζ Σερά, Το τσίρκο [114]
• Ζωρζ Σερά, Πορτ αν Μπεσσέν [115]
• Πωλ Σινιάκ, Η είσοδος του λιμανιού της Λα Ροσέλ [116]
• Πωλ Σινιάκ, Γυναίκες στο πηγάδι [117]
• Πωλ Σινιάκ, Les Andelys [118]
• Οντιλόν Ρεντόν, Βούδας [119]
• Οντιλόν Ρεντόν, Το άρμα του Απόλλωνα [120]
• Ανρί Ρουσσώ, Ο πόλεμος [121]
• Ανρί Ρουσσώ, Η γητεύτρα των φιδιών [122]
• Πωλ Γκωγκέν, Η ωραία Ανζέλ [123]
• Πωλ Γκωγκέν, Γυναίκες της Ταϊτής [124]
• Πωλ Γκωγκέν, Το άσπρο άλογο [125]
• Πωλ Γκωγκέν, Arearea [126]
• Πωλ Γκωγκέν, Χωρικές της Βρετάνης [127]
• Πωλ Γκωγκέν, "Και το χρυσάφι των κορμιών τους" [128]
• Πωλ Γκωγκέν, Αυτοπροσωπογραφία με τον κίτρινο Χριστό [129]
• Εμίλ Μπερνάρ, Η Μαντλέν στο δάσος του Έρωτα [130]
• Εμίλ Μπερνάρ, Γυναίκες της Βρετάννης με ομπρέλες [131]
• Πιερ Μπονάρ, Γυναίκα με φόρεμα καρώ
• Πιερ Μπονάρ, Το παιδί με τις πίτες
• Πιερ Μπονάρ, Στη βάρκα
• Πιερ Μπονάρ, Αδελφοί Μπερνχάιμ
• Μωρίς Ντενί, Οι μούσες
• Μωρίς Ντενί, Προσωπογραφία της Υβόν Λερόλ [132]
• Φελίξ Βαλλοττόν, Το τόπι [133]
• Εντουάρ Βιγιάρ, Στο κρεββάτι [134]
• Εντουάρ Βιγιάρ, Δημόσιοι κήποι
• Αντρέ Ντεραίν, Η γέφυρα του Τσάρινγκ Κρος
• Έντουαρντ Μπερν-Τζόουνς, Ο τροχός της τύχης [135]
• Γκούσταφ Κλιμτ, Τριαντάφυλλα κάτω από δέντρα
• Ανρί Ματίς, Αφθονία, ηρεμία και απόλαυση [136]
• Έντβαρτ Μουνκ, Καλοκαιριάτικη νύχτα στο Άσγκαρστραντ [137]

Εξωτερικοί σύνδεσμοι

• Επίσημη ιστοσελίδα
• Jason Coyne's Orsay Gallery Λεπτομερείς φωτογραφίες μερικών έργων
• Orsay Museum — Photo Gallery
• Εικόνες και πληροφορίες
• Insecula: Musée d'Orsay virtual visit

Paris 16 @ WikiCommons

Musée d'Orsay — copetan @ Flickr

Celuici @ WikiCommons

Vkontakte User @ Vkontakte

Vkontakte User @ Vkontakte

Vkontakte User @ Vkontakte

Paris 16 @ WikiCommons

Degas à l’Opéra, exposition au musée d’Orsay — y.caradec @ Flickr

Vkontakte User @ Vkontakte

Vkontakte User @ Vkontakte

Vkontakte User @ Vkontakte

Vkontakte User @ Vkontakte

Edma et Blanche Pontillon de Berthe Morisot (Musée d'Orsay, Paris) — dalbera @ Flickr

Vkontakte User @ Vkontakte

Vkontakte User @ Vkontakte

Vkontakte User @ Vkontakte