Η λίμνη Σκόδρα (άλλη ονομασία: Σκούταρι, αλβανικά: Liqeni i Shkodrës, προφ. λιτσένι ι Σκόντρες, σερβικά: Скадарско језеро, Skadarsko jezero, προφ. Σκαντάρκο ιέζερο) είναι η μεγαλύτερη λίμνη της Βαλκανικής χερσονήσου και βρίσκεται τοποθετημένη στα σύνορα του Μαυροβουνίου και της Αλβανίας. Βρίσκεται στο νοτιοδυτικό τμήμα της χερσονήσου, σε μικρή απόσταση από την ανατολική ακτή της Αδριατικής Θάλασσας, με το μεγαλύτερο τμήμα της να ανήκει στο Μαυροβούνιο. Την ονομασία της πήρε από την πόλη Σκόδρα της βορειοδυτικής Αλβανίας, ενώ η παλαιότερη και σήμερα σπανιότερη ονομασία της είναι Σκούταρι, που αποτελούσε ονομασία της πόλης και της λίμνης κατά την αρχαιότητα.
Το μεγαλύτερο μέρος της ανήκει σήμερα στο Μαυροβούνιο. Το υψόμετρο της επιφανείας της λίμνης είναι 6 μέτρα ενώ το μέγιστο βάθος της είναι 44 μέτρα. Η λίμνη έχει ελάχιστη και μέγιστη χωρητικότητα υδάτων 370 και 530 τετραγωνικά χιλιόμετρα αντίστοιχα. Γεωμορφολογικά πρόκειται λίμνη που δημιουργήθηκε με καρστική διάβρωση του εδάφους. Τροφοδοτείται με επιφανειακά ύδατα από τον ποταμό Μόρατσα του Μαυροβουνίου και οι εκροές της λίμνης καταλήγουν στον ποταμό Μπογιάνα που αποτελεί το φυσικό διεθνές σύνορο των δύο βαλκανικών κρατών. Υπάρχουν επίσης υπόγειες πηγές νερού στον πυθμένα της λίμνης. Στην έκτασή της υπάρχουν και αρκετές μικρές νησίδες, όπως η νησίδα Μπέτσκα (σερβικά: Бешка, Beška) στην οποία υπάρχουν δύο εκκλησίες, και η νησίδα Γκρεμόζουρ (σερβικά: Грможур, Grmožur) στην οποία υπάρχει ένα παλαιό φρούριο που χρησιμοποιήθηκε παροδικά ως φυλακή.
Η μαυροβουνιακή πλευρά της λίμνης, έχει χαρακτηριστεί με ενέργειες της τότε Σοσιαλιστικής Ομοσπονδιακής Δημοκρατίας της Γιουγκοσλαβίας ως «εθνικό πάρκο» το 1983. Αργότερα η Αλβανία χαρακτήρισε την αλβανική πλευρά ως περιοχή «διαχείρισης αποθεμάτων φυσικών πόρων» και το 1996 την ενέταξε ως «υγροβιότοπο διεθνούς σημασίας» όπως προέβλεπε η Σύμβαση Ραμσάρ.
Η λίμνη αποτελεί σημαντικό υγροβιότοπο αγρίων πτηνών της Ευρώπης, με 270 περίπου είδη πτηνών μεταξύ των οποίων και αργυροπελεκάνοι. Αποτελεί δημοφιλής τόπος παρατήρησης πουλιών. Στις όχθες της φωλιάζουν γλάροι και ερωδιοί. Τα ύδατά της θεωρούνται πλούσια σε ιχθυοπαραγωγή, ιδιαίτερα καβουριών, σίρκων και χελιών, ενώ φιλοξενούνται 34 είδη ψαριών, από τα οποία 7 είναι ενδημικά.
