Το Γενικό Αρχείο των Ινδιών (ισπ. Archivo General de Indias IPA-es|arˈtʃiβo xeneˈɾal de ˈindias), είναι ένα αρχαίο κτίριο στη Σεβίλλη της Ισπανίας στο οποίο στεγάζεται μια εξαιρετικά πολύτιμη συλλογή αρχειακών εγγράφων και χαρτών, που αποτυπώνουν την ιστορία της Ισπανικής Αυτοκρατορίας στην Αμερική και στις Φιλιππίνες. Το κτίριο ήταν το Εμπορικό Επιμελητήριο (Casa Lonja de Mercaderes) μέχρι το 1785 και αποτελεί ένα ασυνήθιστο παράδειγμα γαλήνιας αρχιτεκτονικής και αρχιτεκτονικής Italianate, της αρχιτεκτονικής αναγέννησης, του σχεδιαστή Χουαν ντε Χερέρα. Το ίδιο το κτίριο και τα αρχεία μέσα σε αυτό καταχωρήθηκαν το 1987 στα Μνημεία Παγκόσμιας Κληρονομιάς της UNESCO.
Το κτίριο χρονολογείται στο 1572 όταν ο Φίλιππος Β΄ της Ισπανίας ανέθεσε την ανέγερση του κτιρίου στον αρχιτέκτονα Χουαν ντε Χερέρα, που προηγουμένως είχε ολοκληρώσει το βασιλικό παλάτι Ελ Εσκοριάλ, ώστε να στεγάζει το Εμπορικό Επιμελητήριο της Σεβίλης. Μέχρι τότε, οι έμποροι της Σεβίλης είχαν το συνήθειο να καταφεύγουν στις δροσερές εσοχές του καθεδρικού για να συναλλάσσονται.
Η κατασκευή του κτιρίου ξεκίνησε το 1584 από τον Χουάν ντε Μιχάρες που βασίστηκε στα σχέδια του Χερέρα και ήταν έτοιμο για χρήση το 1598, σύμφωνα με μια επιγραφή στη βόρεια πρόσοψη. Η κατασκευή του κτιρίου συνεχίστηκε τον 17ο αιώνα, μέχρι το 1629 με την καθοδήγηση του αρχιεπισκόπου Juan de Zumárraga και ολοκληρώθηκε με τον αρχιτέκτονα Πέντρο Σάντσες Φαλκόνε (Pedro Sanchez Falconete).
Το κτίριο υπέστη πλήρη αποκατάσταση την περίοδο 2002–2004, χωρίς να διακοπεί η λειτουργία του ως βιβλιοθήκη έρευνας.
Το 1785, με διάταγμα του Καρόλου Γ` το αρχείο του Συμβουλίου των Ινδιών άρχισαν να στεγάζονται εδώ, με σκοπό να συγκεντρωθούν κάτω από μια στέγη όλα τα έγγραφα σχετικά με την υπερπόντια αυτοκρατορία, που μέχρι τότε ήταν διασκορπισμένα σε διάφορα αρχεία, όπως στη Σιμάνκας, το Κάδιθ και τη Σεβίλη. Υπεύθυνος για το εγχείρημα ορίστηκε ο Χοσέ ντε Γκάλβες, Γραμματέας των Ινδιών, βασιζόμενος για την εκτέλεση, στον ιστορικό Juan Bautista Muñoz. Τα δύο κύρια κίνητρα για τη συγκέντρωση των αρχείων υπήρξε η έλλειψη χώρου στο Γενικό Αρχείο της Σιμάνκας, το κεντρικό αρχείο του Ισπανικού Στέμματος, καθώς και η προσδοκία, στο πνεύμα της Αναγέννησης, ότι Ισπανοί ιστορικοί θα αναλάμβαναν την ιστορία της αποικιακής αυτοκρατορίας της Ισπανίας. Είχε αποφασιστεί ότι για ορισμένο χρόνο, τα έγγραφα που αναφέρονταν μετά το 1760, θα παρέμεναν στα αρχικά τους ιδρύματα.
Τα πρώτα κιβώτια με έγγραφα έφτασαν τον Οκτώβριο του 1785. Χρειάστηκε μια αναδιαμόρφωση του Casa Lonja για να φιλοξενήσει τα υλικά και μια μεγάλη μαρμάρινη σκάλα προστέθηκε το 1787, σχεδιασμένη από τον Lucas Cintara.
Το αρχείο είναι πλούσιο σε αυτοβιογραφικό υλικό των πρώτων στρατιωτών Conquistadores μέχρι το τέλος του 19ου αιώνα. Το Γενικό αρχείο των Ινδιών στεγάζει 9 χιλιόμετρα ραφιών, 43.000 τόμους και 80 εκατομύρια σελίδες. Μεταξύ αυτών περιέχονται το ημερολόγιο του Χριστόφορου Κολόμβου, χάρτες και σχέδια για την αποίκιση Αμερικανικών πόλεων και αναλυτικές καταγραφές των αποικιακών μελετών.
Το αρχείο χωρίζεται στις εξής κατηγορίες:
Γίνονται προσπάθειες για ψηφιοποίηση του αρχείου.
