Η Γέφυρα του Χαμπαρόφσκ είναι μια οδική και σιδηροδρομική γέφυρα που χτίστηκε το 1999. Διασχίζει τον ποταμό Αμούρ στην ανατολική Ρωσία και συνδέει τον οικισμό αστικού τύπου Ιμένι Τελμάνα στην Εβραϊκή Αυτόνομη Περιφέρεια με την πόλη Χαμπαρόφσκ στο Κράι Χαμπαρόφσκ. Μέχρι εκείνη την εποχή υπήρχε μια κοντινή γέφυρα που χτίστηκε το 1916.
Η γέφυρα του Χαμπαρόφσκ χτίστηκε αρχικά το 1916 ως δομή μονής τροχιάς που μετέφερε τον Υπερσιβηρικό σιδηρόδρομο από τον ποταμό Αμούρ κοντά στην πόλη Χαμπαρόφσκ της Ρωσίας. Η γέφυρα παρέμεινε η μακρύτερη γέφυρα στην αυτοκρατορική Ρωσία και τη Σοβιετική Ένωση για δεκαετίες, με μήκος 2.590 μέτρων.
Η κατασκευή της γέφυρας υποτίθεται ότι θα κόστιζε 13.500.000 ρωσικά ρούβλια, και θα ολοκληρωνόταν μόνο σε 26 μήνες σε ένα σχέδιο από τον περίφημο οικοδόμο γεφυρών Λαβρ Προσκουριάκοφ. Ωστόσο, ένα χρόνο μετά την κατασκευή που άρχισε στις 30 Ιουλίου 1913, ξέσπασε ο Πρώτος Παγκόσμιος Πόλεμος. Δεδομένου ότι η γέφυρα κατασκευάστηκε από την εταιρία Κ. Rudzki i S-ka που εδρεύει στη Βαρσοβία και τα σκέλη κατασκευάστηκαν στο εργοστάσιό της στο Μινσκ Μαζοβιέτσκι, έπρεπε να μεταφερθούν στο Χαμπαρόφσκ δια θαλάσσης γύρω από την Ευρασία.
Το φθινόπωρο του 1914, ένα εμπορικό πλοίο που μετέφερε τα δύο τελευταία σκέλη βυθίστηκε στον Ινδικό Ωκεανό από το γερμανικό καταδρομικό Έμντεν, καθυστερώντας την ολοκλήρωση της γέφυρας για περισσότερο από ένα χρόνο. Η γέφυρα τελικά ολοκληρώθηκε και έγινε επίσημο άνοιγμα στις 5 Οκτωβρίου 1916. Ονομάστηκε Αλεξέγιεφσκι προς τιμήν του Αλεξέι Νικολάγιεβιτς, Τσάρεβιτς της Ρωσίας.
Στις 5 Απριλίου 1920, δύο από τα δεκαοκτώ μεταλλικά σκέλη της γέφυρας πυροδοτήθηκαν από τις αντάρτικες μονάδες που υποχωρούσαν από το Χαμπαρόφσκ κατά τις προκλητικές ομιλίες του ιαπωνικού στρατού κατά τη διάρκεια του εμφυλίου πολέμου. Ως αποτέλεσμα, ο Υπερσιβηρικός σιδηροδρομικός σχίστηκε για 5 χρόνια.
Η ανακατασκευή άρχισε λίγο μετά την εγκαθίδρυση της σοβιετικής κυριαρχίας στην Άπω Ανατολή (από τον Νοέμβριο του 1922). Το 13ο σκέλος συναρμολογήθηκε στο Βλαδιβοστόκ στο εργοστάσιο Νταλζαβόντ από τα κατεστραμμένα μέρη των σκελών που είχαν πέσει στο ποτάμι από το ένα άκρο. Αντί για το 12ο σκέλος, τοποθετήθηκε ένα αποθεματικό κατά μήκους του ποταμού Βετλούγκα (ένας παραπόταμος του ποταμού Βόλγα), το οποίο είχε ένα ελαφρώς διαφορετικό σχήμα, αλλά ήταν κατάλληλο από τις διαστάσεις και το σχεδιασμό του. Μικρές επισκευές και ελλείποντα τμήματα έγιναν από το εργοστάσιο του Χαμπαρόφσκ Άρσεναλ (τώρα Νταλντίζελ). Η γέφυρα άνοιξε ξανά για τη κυκλοφορία μέχρι τις 22 Μαρτίου 1925.
Στη δεκαετία του 1980, διεξήχθη έρευνα για τη γέφυρα με στόχο την ανακαίνισή της. Τα διαστήματα και τα τόξα της γέφυρας βρέθηκαν ελαττωματικά και έτσι επιβλήθηκαν όρια ταχύτητας. Ταυτόχρονα, οι κολόνες της γέφυρας βρίσκονταν σε ικανοποιητική κατάσταση.
Το 1999 δημιουργήθηκε μια νέα γέφυρα δίπλα στη παλιά, μεταφέροντας την αυτοκινητιστική και σιδηροδρομική κυκλοφορία σε δύο επίπεδα. Έχει μήκος 3.890 μ. Τα αρχικά διαστήματα της παλιάς γέφυρας αποσυναρμολογήθηκαν τον 21ο αιώνα, αν και διατηρήθηκαν τα στηρίγματά της. Ένα από τα διαστήματα της παλιάς γέφυρας αποθηκεύτηκε, αποκαταστάθηκε και εγκαταστάθηκε στις όχθες του Αμούρ στο Μουσείο της Γέφυρας Χαμπαρόφσκ, το οποίο βρίσκεται κοντά στη γέφυρα. Η ανακατασκευασμένη γέφυρα του Χαμπαρόφσκ απεικονίζεται στο τραπεζογραμμάτιο των ρωσικών ρούβλων των 5.000.
