Το Φρούριο του Ούζιτσε (σερβικά κυριλλικά: Ужички Град, σερβικά λατινικά: Užički Grad), επίσης γνωστό ως Στάρι Γκραντ (Стари град), είναι φρούριο ευρισκόμενο στο Ούζιτσε της Σερβίας. Είναι καταγεγραμμένο εντός του καταλόγου των πολιτισμικών μνημείων μείζονος σημασίας της Δημοκρατίας της Σερβίας.
Το φρούριο του Ούζιτσε αποτελεί χαρακτηριστικό παράδειγμα της σερβικής μεσαιωνικής αρχιτεκτονικής. Ευρίσκεται επί ενός απόκρυμνου βράχου ο οποίος επιβλέπει την πόλη, ενώ είναι περιτριγυρισμένο σε τρεις πλευρές του από τον ποταμό Τζέτινγια. Αποτελείται, σήμερα, από αριθμό ερειπωμένων κτιριακών κατασκευών, μεταξύ των οποίων το κυρίως φρούριο, καθώς και τα αμυντικά τείχη του.
Σύμφωνα με ορισμένους ιστορικούς, το φρούριο φέρεται να ανεγέρθηκε μεταξύ του 12ου και του 13ου αιώνα, προκειμένου να επιβλέπει τις γειτονικές εμπορικές οδούς, καθώς και την πόλη του Ούζιτσε. Ωστόσο, αναφορά στο όνομά του εντός των πηγών της εποχής γίνεται για πρώτη φορά κατά την διάρκεια του δεύτερου μισού του 14ου αιώνα ως κτήση του Σέρβου Ζουπάνου Νίκολα Αλτομάνοβιτς, μέλους της Δυναστείας των Βογίνοβιτς, ο οποίος είχε υπό τον έλεγχό του ευρείες εκτάσεις, οι οποίες εκτείνονταν από τα όρη Ρούντνικ, τις περιοχές του Πόλιμλγιε και του Πόντρινγιε, τα ανατολικά της Ερζεγοβίνης, μαζί με το Τρέμπινγιε, έως το Κόναβλε και την Ντρατσέβιτσα, τα σύνορα της Δημοκρατίας της Ραγούσας. Ο Νίκολα Αλτομάνοβιτς κλήθηκε να αντιμετωπίσει στράτευμα ευρισκόμενο υπό την ηγεσία του Σέρβου Πρίγκιπα, Λάζαρ Χρεμπελγιάνοβιτς (1353-1377), καθώς και του Βασιλέα της Βοσνίας, Τβρτκο Α΄ (1353-1391), οι οποίοι έχαιραν ενισχύσεων προερχόμενων από τον Βασιλέα της Ουγγαρίας, Λουδοβίκου Α΄ της Ουγγαρίας (1342-1383), ο οποίος είχε ορίσει τον Μπαν της Μάτσβα, Νίκολα Γκοργιάνσκι ως αρχηγό των δυνάμεων που θα απέστελλε προς ενίσχυση των συμμάχων του, όπου, εγκλωβισμένος εντός του φρουρίου του Ούζιτσε, συνελήφθη ως αιχμάλωτος και καταδικάστηκε σε τύφλωση · .
Για διάστημα μεγαλύτερο των πέντε αιώνων, το φρούριο τελούσε υπό την κυριαρχία των Οθωμανών. Γκρεμίστηκε τον Ιανουάριο του 1863, στην διάρκεια της ίδιας περιόδου μαζί με ακόμη έξι φρούρια, σύμφωνα με τους όρους της συνθήκης ειρήνης η οποία υπεγράφη από τον Πρίγκιπα Μιχαήλ Ομπρένοβιτς, όταν οι Τούρκοι εγκατέλειψαν οριστικά το φρούριο.
