Το Φρούριο Μπάχλα (Bahla Fort, Αραβικά: قلعة بهلاء, Qal'at Bahla') είναι ένα από τα τέσσερα ιστορικά φρούρια που βρίσκονται στους πρόποδες των υψιπέδων Ντζεμπέλ Ακχντάρ (Djebel Akhdar) στο Ομάν. Κτίστηκε κατά τη διάρκεια των 13ου και 14ου αιώνων, όταν η όαση Μπάχλα ευημερούσε υπό τον έλεγχο της φυλής Μπανού Νεμπχάν (Banu Nebhan). Τα ερειπωμένα πλίθινα τείχη και οι πύργοι του υψώνονταν περίπου 55 μέτρα (165 πόδια) από τα αμμολιθικά του θεμέλια. Πλησίον του στα νοτιοδυτικά βρίσκεται το Τέμενος της Παρασκευής (Friday Mosque, masjid al-jumʿa, Αραβικά: مسجد الجمعة) με το σκαλιστό Μιχράμπ του 14ου αιώνα. Το φρούριο δεν δέχθηκε καμία φροντίδα πριν το 1987, με αποτέλεσμα την οικτρή του κατάσταση, αφού τμήματα των τειχών κατέρρεαν κάθε χρόνο κατά την περίοδο των βροχών.
Το φρούριο ανακηρύχθηκε Μνημείο Παγκόσμιας Κληρονομιάς από την UNESCO το 1987 και το 1988 εντάχθηκε στη λίστα Μνημείων Παγκόσμιας Κληρονομιάς σε κίνδυνο. Οι εργασίες αποκατάστασης ξεκίνησαν τη δεκαετία του 1990 και κόστισε περίπου 9 εκατομμύρια δολάρια στην κυβέρνηση του Ομάν, από το 1993 έως το 1999. Παρέμεινε για πολλά χρόνια καλυμμένο με σκαλωσιές και κλειστό στους τουρίστες για πολλά χρόνια. Αφαιρέθηκε από τη λίστα μνημείων σε κίνδυνο το 2004.
Το φρούριο της Μπάχλα, μαζί με τα φρούρια στο Ιζκί (Izki) και Νιζβά (Nizwa) και το φρούριο στο Ρουστάκ (Rustaq) στα βόρεια, υπήρξαν κέντρα της αντίστασης των Χαριζιτών στην «κανονικοποιήση» του Χαλίφη Χαρούν αλ Ρασίντ. Η πόλη της Μπάχλα, περιλαμβανομένης της οάσεως, του Σουκ και του φοινικόδασους, είναι περικυκλωμένη από πλίθινα τείχη μήκους 12 χλμ. Η πόλη είναι γνωστή για την αγγειοπλαστική της.
