Η Φράουενκιρχε (με πλήρες όνομα Dom zu unserer Lieben Frau, Καθεδρικός της Αγαπημένης μας Κυρίας) είναι εκκλησία στη βαυαρική (παλαιά) πόλη του Μονάχου, που αποτελεί καθεδρικό ναό της Αρχιεπισκοπής Μονάχου και Φράιζινγκ και έδρα του αρχιεπισκόπου της. Είναι ένα από τα πιο γνωστά αξιοθέατα της βαυαρικής πρωτεύουσας και θεωρείται σύμβολό της.
Τα δύο καμπαναριά (πύργοι) της εκκλησίας είναι ιδιαίτερα ευδιάκριτα, λόγω των ορίων ύψους που ισχύουν για τα γύρω κτίρια: ύστερα από τοπικό δημοψήφισμα, που κρίθηκε με μικρή πλειοψηφία, η δημοτική αρχή απαγορεύει την οικοδόμηση κτιρίων που ξεπερνούν τα 99 μέτρα σε ύψος, δηλαδή ακριβώς το ύψος που έχει το ψηλότερο από τα δύο καμπαναριά. Το νότιο καμπαναριό είναι επισκέψιμο για το κοινό και ο εξώστης στην κορυφή του προσφέρει μοναδική θέα της πόλης του Μονάχου, αλλά και των Άλπεων.
Η Φράουενκιρχε κατασκευάστηκε από κόκκινο τούβλο μέσα σε 20 χρόνια, από το 1468 έως το 1488, εποχή που το Μόναχο είχε μόλις 13.000 κατοίκους. Το αρχιτεκτονικό στυλ είναι ύστερο γοτθικό και το κτίριο έχει σχεδιαστεί με πολύ απλό τρόπο, χωρίς τις πλούσιες διακοσμήσεις του γοτθικού στυλ.
Το υστερογοτθικό τούβλινο κτίριο με τα παρεκκλήσια που περιβάλλουν την αψίδα έχει μήκος 109 μέτρα, πλάτος 40 μέτρα και ύψος 37 μέτρα, χωρά δε 20.000 πιστούς. Σε αντίθεση με έναν ευρέως διαδεδομένο μύθο που λέει ότι τα δύο καμπαναριά έχουν ακριβώς ένα μέτρο διαφορά ύψους, στην πραγματικότητα το ύψος τους είναι σχεδόν ίσο: το βόρειο καμπαναριό είναι 98.57 μέτρα, ενώ το νότιο 98,45 μέτρα, δηλαδή 12 εκατοστά λιγότερο. Το αρχικό σχέδιο προέβλεπε χαρακτηριστικούς γοτθικούς μυτερούς κώνους στην κορυφή των καμπαναριών, όπως και στον καθεδρικό ναό της Κολωνίας, αλλά αυτοί ποτέ δεν κατασκευάστηκαν, εξαιτίας της έλλειψης χρημάτων, με αποτέλεσμα τα καμπαναριά να παραμείνουν χωρίς στέγη για δεκαετίες. Τελικά, αντί για τους κώνους, κατασκευάστηκαν δύο τρούλοι κατά τη διάρκεια της Αναγέννησης. Λόγω της μεταγενέστερης κατασκευής τους, δεν ταιριάζουν με την αρχιτεκτονική του υπόλοιπου κτιρίου, ωστόσο έχουν γίνει τοπόσημο του Μονάχου.
