Η Εθνική Βιβλιοθήκη της Γαλλίας (γαλλ. Bibliothèque nationale de France, BnF) ιδρύθηκε το 1368 και η επέκταση της οφείλεται στον Λουδοβίκο ΙΔ'. Έγινε η πρώτη ελεύθερη δημόσια βιβλιοθήκη όταν επέτρεψε το 1793 την πρόσβαση του κοινού στα τεκμήρια και τα αρχεία της. Βρίσκεται στην πρωτεύουσα της Γαλλίας, το Παρίσι και ο τρέχων πρόεδρος της είναι ο Μπρουνό Ρασίν (Bruno Racine). Ο χώρος της βιβλιοθήκης αποτελείται από μια μεγάλη οβάλ αίθουσα με σταθμούς εργασίας για τους αναγνώστες. Σε αυτή την αίθουσα όπως επίσης και σε κάθε όροφο υπάρχουν τα χιλιάδες τεκμήρια που ανήκουν στην βιβλιοθήκη, ανάμεσά τους και 5000 ελληνικά χειρόγραφα. Ως εθνική βιβλιοθήκη περιέχει και όλη την εκδοτική παραγωγή της Γαλλίας. Η Εθνική Βιβλιοθήκη της Γαλλίας δε περιορίζεται μόνο στην συλλογή υλικού και την παροχή αυτού στους χρήστες. Μέσα στον χώρο της βιβλιοθήκης υπάρχουν αρκετοί χώροι ειδικά διαμορφωμένοι για παρουσίαση εκθέσεων, οργάνωση εκδηλώσεων και άλλες δραστηριότητες σχετικές με το βιβλίο. Καθημερινά ο αριθμός των χρηστών του ηλεκτρονικού καταλόγου της βιβλιοθήκης αλλά και ο αριθμός των επισκεπτών στους χώρους της αυξάνεται.