Η Εκκλησία του Αγίου Λεοπόλδου του Στάινχοφ ή απλά Εκκλησία του Στάινχοφ (γερμανικά:Kirche am Steinhof), είναι το ρωμαιοκαθολικό ορατόριο του Ψυχιατρικού Νοσοκομείου του Στάινχοφ στη Βιέννη, στην Αυστρία. Κατασκευάστηκε μεταξύ 1904 και 1907 με σχέδια του Όττο Βάγκνερ και θεωρείται σημαντικότατη εκκλησία ρυθμού Αρ Νουβό.
Η Εκκλησία του „Λεοπόλδου“, γνωστότερη ως Εκκλησία του Στάινχοφ (ή επίσης Εκκλησία του Όττο Βάγκνερ στο Στάινχοφ) προέκυψε κατά την ανέγερση του Ιδρύματος Θεραπείας και Περίθαλψης Νευρασθενών και Ψυχικά Ασθενών του Κρατιδίου της Κάτω Αυστρίας στο Στάινχοφ μεταξύ 1904 και 1907. Ο επιφορτισμένος με τον σχεδιασμό αρχιτέκτονας Όττο Βάγκνερ είχε να λάβει υπόψη ότι αφορούσε μια εκκλησία σε χώρο νοσηλευτικού ιδρύματος για ψυχικά ασθενείς και συζήτησε με τος γιατρούς και το θεράπον προσωπικό τις ειδικές ανάγκες ενός τέτοιου οικοδομήματος. Συμπεριλήφθηκε ιατρείο, τουαλέτες και έξοδοι κινδύνου ενώ τα καθίσματα δεν έφεραν αιχμηρές γωνίες για να αποοφευχθοην τραυματισμοί. Ο Βάγκνερ, ο οποίος στα εγχειρήματά του επεδείκνε ιδιαίτερη μ΄ριμνα για τα θεματα υγιεινής, σχεδίασε αντί ενός συνηθισμένου δοχείου με αγίασμα μια παραλλαγή με αγιασμένο νερό που έσταζε, ώστε να μειωθεί ο κίνδυνος μετάδοσης λοιμώξεων. Den Boden konzipierte er zum Altarraum hin abfallend, damit die Patienten in den hinteren Reihen besser nach vorne sehen konnten. Επιπλέον Außerdem gab es nicht nur für das Pflegepersonal, αλλά και ξεχωριστές είσοδοι για τους άρρενες και του θηλυκο΄ς ασθενείς, da zur damaligen Zeit in Nervenheilanstalten Geschlechtertrennung vorgeschrieben war. Aus Geldmangel wurden allerdings der Kreuzweg, die Unterkirche für Protestanten und die Synagoge für Juden nicht mehr realisiert. Auch eine Heizung wurde nicht mehr installiert.
Στις 8 Οκτωβρίου 1907 η εκκλησία εγκαινιάστηκε από τον Αρχιδούκα Φραγκίσκο Φερδινάνδο. But opinions regarding Wagner's unusual design were varied.article
H πιο πρόσφατη και πιο εκτεταμένη αποκατάσταση άρχισε τον Ιούνιο του 2000. Το πρώτο εγχείρημα ήταν η εκ νέου επιχρύσωση του εξωτερικού θόλου με φύλλα χρυσού πάχους έκαστο 0.01 mm, συνολικής μάζας 2 kg. Η βάση του θόλου ανανεώθηκε με φύλλα χαλκού τα οποία είχαν υποστεί προεπεξεργασία τεχνητής πατίνας.