Το Μουσείο Αιγυπτιακών Αρχαιοτήτων Καΐρου, γνωστότερο ως απλώς το Αιγυπτιακό Μουσείο ή Μουσείο του Καΐρου, είναι αρχαιολογικό μουσείο στο Κάιρο της Αιγύπτου. Διαθέτει εκτεταμένη συλλογή τέχνεργων από την αρχαία Αίγυπτο, περίπου 120.000, από τα οποία εκτίθενται τα πλέον αντιπροσωπευτικά, ενώ τα υπόλοιπα φυλάσσονται σε αποθήκες. Το σημερινό κτήριο ανεγέρθηκε το 1901 από την ιταλική εταιρεία Garozzo-Zaffarani και αποτελεί ένα από τα μεγαλύτερα σε έκταση μουσεία της Αφρικής.
Το Μουσείο Αιγυπτιακών Αρχαιοτήτων περιέχει πολλά σημαντικά τεκμήρια της αρχαίας αιγυπτιακής ιστορίας και τη μεγαλύτερη συλλογή αντικειμένων σχετικών με τους φαραώ στον κόσμο. Στην αρχική του μορφή ιδρύθηκε από την αιγυπτιακή διοίκηση το 1835 κοντά στην κεντρική συνοικία Αζμπακέγια και αργότερα μετεγκαταστάθηκε στην Ακρόπολη του Καΐρου. Το 1855 ωστόσο, όλα τα αντικείμενά του δωρήθηκαν από την αιγυπτιακή κυβέρνηση στον αρχιδούκα Μαξιμιλιανό της Αυστρίας και φυλάσσονται σήμερα στο Μουσείο Ιστορίας της Τέχνης, στη Βιέννη.
Ένα νέο μουσείο ιδρύθηκε στο Μπουλάκ το 1858 σε μία πρώην αποθήκη, μετά τη δημιουργία του νέου Τμήματος Αρχαιοτήτων υπό τη διεύθυνση του Ογκίστ Μαριέτ. Το κτήριο ωστόσο βρισκόταν στην όχθη του Νείλου και το 1878 έπαθε σημαντικές ζημιές από μια πλημμύρα του ποταμού. Το 1891 οι συλλογές του μεταφέρθηκαν σε ένα πρώην ανάκτορο, στην Γκίζα. Παρέμειναν εκεί μέχρι το 1902, οπότε και μεταστεγάστηκαν για τελευταία φορά στο σημερινό κτίσμα, στην Πλατεία Ταχρίρ.
Κατά την Αιγυπτιακή επανάσταση του 2011 το μουσείο υπέστη διάρρηξη και δύο μούμιες καταστράφηκαν, ενώ αρκετά άλλα εκθέματα υπέστησαν φθορές και περίπου 50 χάθηκαν. Από τότε τα 25 από αυτά έχουν ξαναβρεθεί.
Υπάρχουν δύο κύρια επίπεδα στο μουσείο: Το ισόγειο και ο πρώτος όροφος. Στο ισόγειο, που έχει 42 αίθουσες, εκτίθεται μεγάλη συλλογή παπύρων και αρχαίων νομισμάτων. Οι πάπυροι είναι γενικώς μικρά τεμάχια εξαιτίας της φθοράς τους ανά τους αιώνες, περιέχουν όμως κείμενα σε αρκετές γλώσσες, όπως την ελληνική, τη λατινική, την αραβική και την αρχαία αιγυπτιακή. Τα νομίσματα ομοίως δεν είναι μόνο αρχαίας αιγυπτιακής κατασκευής, αλλά και ελληνικά, ρωμαϊκά και ισλαμικά.
Στο ισόγειο φιλοξενούνται επίσης τέχνεργα από το Νέο βασίλειο (περ. 1550-1069 π.Χ.), που είναι γενικώς μεγαλύτερα από αυτά των προηγούμενων αιώνων και περιλαμβάνουν αγάλματα και σαρκοφάγους.
Στον πρώτο όροφο υπάρχουν τέχνεργα από τις δύο τελευταίες δυναστείες της αρχαίας Αιγύπτου, μεταξύ των οποίων πολλά από τους τάφους των Φαραώ Τούθμωσις Γ΄, Τούθμωσις Δ΄, Αμένωφις Β΄, Χατσεψούτ και του αυλικού Μαϊχερπρί. Επίσης, πολλά αντικείμενα από την Κοιλάδα των Βασιλέων, ιδιαιτέρως από τους ασύλητους τάφους των Τουταγχαμών and Ψουσέννη Α΄. Δύο ειδικές αίθουσες περιέχουν μούμιες βασιλέων και μελών των βασιλικών οικογενειών του Νέου Βασιλείου.
Στον παρακείμενο του Μουσείου κήπο υπάρχει μνημείο του Ογκίστ Μαριέτ, περιβαλλόμενο από 23 προτομές των εξής αιγυπτιολόγων: Φρανσουά Σαμπά, Γιοχάνες Ντύμιχεν, Κονράντους Λέμανς, Τσαρλς Ουίκλιφ Γκούντγουιν, Εμανυέλ ντε Ρουζέ, Σάμουελ Μπιρτς, Έντουαρντ Χινκς, Λουίτζι Βασσάλλι, Εμίλ Μπρυγκς, Καρλ Ρίχαρντ Λέψιους, Τεοντύλ Ντεβεριά, Βλαντίμιρ Γκολενίστσεφ, Ιππολίτο Ροσελλίνι, Λαμπίμπ Χαμπατσί, Σάμι Γκαμπρά, Σελίμ Χασάν, Αχμέτ Καμάλ, Ζακαρία Γκουνάιμ, Ζαν-Φρανσουά Σαμπολιόν, Αμεντέο Πεϋρόν, Βίλεμ Πλέυτ, Γκαστόν Μασπερό και Πήτερ Λεπέιτζ Ρενούφ.
