Το Αββαείο του Γλάστονμπερι (αγγλικά:Glastonbury Abbey) ήταν αββαείο κοντά στην πόλη Γκλάστονμπερι, στην κομητεία Σόμερσετ, στην Αγγλία. Οι καταβολές της ίδρυσής του χάνονται στην ύστερη αρχαιότητα και άκμασε κατά τον Μεσαίωνα. Κατά την Αγγλική Μεταρρύθμιση, όταν ο βασιλιάς Ερρίκος Η' διέταξε όλοι οι μοναστικοί οίκοι της αγγλικής επικράτειας να διαλυθούν και να περιέλθει η περιουσία τους στο Στέμμα, η αδελφότητα του αββαείου αρνήθηκε να το εγκαταλείψει και ο ηγούμενος του Ρίτσαρντ Ουάιτινγκ απαγχονίστηκε στον περίβολο του μοναστηριού για εσχάτη προδοσία το 1539.
Η Μεγάλη Εκκλησία στο Γκλάστονμπερι ήταν τεράστια για τα σημερινά δεδομένα. Συνήθως οι καθεδρικοί χτίζονταν στο σχήμα του σταυρού, με την κύρια είσοδο στα δυτικά και τον επιμήκη άξονα τους να διατρέχει προς τα ανατολικά. μετά την είσοδο, και πιθανόν μετά από έναν νάρθηκα βρισκόταν η μεγαλύτερη ορθογωνική περιοχή, ο κυρίως ναός. Ο κυρίως ναός της Μεγάλης Εκκλησίας του Γκλάστονμπερι είχε μήκος 67 μέτρα (220 ft) και πλάτος 14 m (45 ft). Ο κύριος ναός διασταυρωνόταν κάθετα με δύο πλευρικές πτέρυγες που εκτείνονταν βόρεια και νότια του. Η κάθετη διασταυρούμενη περιοχή είχε μήκος 49 m (160 ft) μεταξύ των άκρων των εκτεταμένων πτερύγων Μετά το σημείο διασταύρωσης βρισκόταν η χορωδία. Η χορωδία ήταν ένα αρχιτεκτονικό στοιχείο που προέβλεπε έναν κύκλο τραγουδιστών ή κληρικών να κυκλώνουν την Αγία Τράπεζα. Η χορωδία είχε μήκος 47 m (155 feet).
Το Παρεκκλήσι της Παναγίας κατασκευάστηκε το 1184, μετά από μια καταστροφική πυρκαγιά, στο σημείο της Παλαιά Εκκλησίας (Vetusta Ecclesia), της εκκλησίας φτιαγμένης από συστάδες πλεκτών ξύλων που παραδοσιακά συνδέεται με τον Ιωσήφ της Αριμαθαίας. Η πλούσια διακόσμηση του παρεκκλησίου αναφέρεται συχνά στη λογοτεχνία. Σε πολλές περιπτώσεις οι συγγραφείς αναφέρουν τον παραδοσιακό Ρoμανικό χαρακτήρα μεγάλου μέρους της διακόσμησης σε αντίθεση με τα φαινομενικά πιο προοδευτικά σύγχρονα πρώιμα Γοτθικά περιζώματα του πλησίον Καθεδρικού του Γουέλς. Παρόλα αυτά, γενικά αναγνωρίζεται ότι ο σχεδιαστής του παρεκκλησίου ήταν ενήμερος των τελευταίων εξελίξεων στη Γαλλική Γοτθική αρχιτεκτονική όπως μαρτυρείται από τη χρήση φυλλόσχημων προεξοχών (crockets) και αιχμηρών τόξων στην θολωτή οροφή (vault). Αυτή η αντιπαράθεση Ρομανικών και Γοτθικών μοτίβων έχει οδηγήσει στην κατηγοριοποίηση του Παρεκκλησίου ως Μεταβατικού.
Ο ηγούμενος Μπερ πέθανε το 1525 και την θέση του πήρε ο Ρίτσαρντ Ουάιτινγκ. Διοίκησε ήρεμα για μια δεκαετία και ο Καρδινάλιος Γούλσεϊ τον χαρακτήρισε ως "θρησκευόμενο μοναχό, συνετό και διακριτικό άντρα, έναν ιερέα ξακουστό για τη ζωή του, τις αρετές του και την παιδεία του". Όμως, το 1534, η Πράξη της Υπεροχής κήρυξε τον Ερρίκο Η' κεφαλή της Εκκλησίας της Αγγλίας επί γης.
Η Πράξη Προδοσίας ποινικοποίησε κάθε διακήρυξη πίστης στον πάπα. Η αντίθεση στην Πράξη Υπεροχής έγινε αδίκημα τιμωρητέο με θάνατο.Η μεγάλη πλειονότητα των Άγγλων ηγούμενων, με τον Ουάιτινγκ ανάμεσά τους, υπέγραψαν την πράξη, αναγνωρίζοντας την εξουσία του Βασιλιά στην εγκόσμια εκκλησία.
Δυστυχώς, η συγκατάνευσή τους δεν ήταν αρκετή. Η εκκλησία ήταν ο μεγαλύτερος γαιοκτήμονας της Αγγλίας , και τα αββαεία της αντιπροσώπευαν τεράστια πλούτη που πρέπει να έβαλαν σε πειρασμό έναν βασιλιά με έλλειψη χρημάτων για την διεξαγωγή των εξωτερικών πολέμων του..
Αργότερα το ίδιο έτος, άρχισε η περιοδεία στα μοναστήρια, υπό την ηγεσία του Τόμας Κρόμγουελ. Φαινομενικά αυτή στόχευε στο να καθοδηγήσει τις κοινότητες σχετικά με τη νέα τους θέση ως υποτελείς του θρόνου, αλλά στην πραγματικότητα ο άνδρες του βασιλιά έκαναν απογραφή στα ιδρύματα και αναζητούσαν στοιχεία κακής χρήσης σαν πρόσχημα για τη διάλυσή τους.
Τον Ιανουάριο του 1539, το Γκλάστονμπερι ήταν ο μόνος μοναστικός οίκος που παρέμενε σε όλο το Σόμερσετ. Στις 19 Σεπτεμβρίου του ίδιου έτους, οι βασιλικοί επίτροποι έφτασαν χωρίς προειδοποίηση. Ο ηγούμενος Ουάιτινγκ συνελήφθη και μεταφέρθηκε στο Λονδίνο για να εξεταστεί προσωπικά από τον Κρόμγουελ και οι επίτροποι με μεγάλη ταχύτητα διέλυσαν και παρέδωσαν στο βασιλικό θησαυροφυλάκιο τα τιμαλφή και τα πλούτη του αββαείου εκδιώκοντας τους μοναχούς.
Στις 14 Νοεμβρίου 1539 ο Ρίτσαρντ Ουάιτινγκ, ο οποίος ήταν σχεδόν 80 ετών, μεταφέρθηκε και κρατήθηκε προσωρινά στο Ουέλς όπου μετα από μια δίκη παρωδία μεταφέρθηκε την εόμενη ημέρα, to S;abbato 15 Noembr;oy1539 στο Γκλάστονμπερι όπου περιφέρθηκε στους δρόμους της πόλης κοντά στο λεηλατημένο αββαείο πάνω σε ένα ξύλο από τους στρατιώτες του Ερρίκου. Τον έφεραν στην κορυφή του λόφου Glastonbury Torr. Εκεί απαγχονίστηκε μέχρις ότου θεωρήθηκε σχεδόν νεκρός, ενώ το πτώμα του διαμελίστηκε και αποκεφαλίστηκε.
Η τοποθεσία αγοράστηκε από την Εκκλησία της Αγγλίας το 1907, και τριάντα τέσσερις περίοδοι ανασκαφών έλαβαν χώρα την περίοδο 1908-1979 - αλλά τα αποτελέσματα δεν δημοσιεύτηκαν. Ένα πρόγραμμα που χρηματοδοτείται από το Arts and Humanities Research Council (2009-2012) προσπαθεί να αναλύσει το αρχείο των ανασκαφών που πραγματοποιήθηκαν από σημαντικές μορφές της μεσαιωνικής αρχαιολογίας όπως οι St John Hope (1904), Bligh Bond (1908 - 1921), Peers and Clapham (1928 - 1939) and Ralegh Radford (1951 - 1964).
