Η Αντιόχεια της Πισιδίας ήταν αρχαία πόλη παρά τη μεθόριο της Φρυγίας και Πισιδίας της οποίας τα ερείπια απεκάλυψαν ο Αρουντέλ και ο Ότο φον Ρίχτερ εντός της σημερινής πόλης Γιάλοβα του Βιλαετίου Χαμινταμπάντ της Τουρκίας. Κτίστηκε επί ιερού χώρου φρυγιακού αδύτου στη δεξιά όχθη του αρχαίου χείμαρρου Ανθίου από τον Σέλευκο τον Νικάτορα πριν το 280 π.Χ. Επί ρωμαϊκής περιόδου απετέλεσε "ελεύθερη πόλη" (189 π.Χ.). Ήταν μια καθαρά ελληνική πόλη που διατηρούσε όλες τις παραδόσεις, ήθη και έθιμα παρότι βρισκόταν πλησίον Φρυγών με μικτό πληθυσμό και πολλούς ιουδαίους.
Πριν το 11 π.Χ. ο Αυτοκράτωρ Αύγουστος την κατέστησε ρωμαϊκή αποικία με το όνομα Καισάρεια γενόμενη έκτοτε κέντρο της πολιτικής και στρατιωτικής διοίκησης της νότιας Γαλάτιας. Ο εκρωμαϊσμός της έγινε γρήγορα μέχρι των ημερών του Κλαύδιου (41 – 54 μ.Χ) όταν την επισκέφθηκε ο Απόστολος Παύλος (Πρ. Αποστ. 13:14, 14:21, 16:6 και 18:23) και ο Βαρνάβας όπου κήρυξαν τη νέα θρησκεία. Στη δεύτερη επίσκεψή τους κατέστησαν την πόλη κέντρο χριστιανικής κίνησης για όλη την περιοχή της βόρειας Πισιδίας και σε μεγάλη ακτίνα εντός της Φρυγίας. Αργότερα η Αντιόχεια αυτή έγινε από τις πρώτες έδρα Μητροπολίτη, κατά δε τη Βυζαντινή περίοδο πρωτεύουσα της Βόρειας Πισιδίας.
Από τα ερείπια συνάγεται ότι υπήρξε πόλη ελληνορωμαϊκού τύπου με ισχυρή οχύρωση. Βρέθηκαν πολλά αρχαία νομίσματα εποχής Αυγούστου μέχρι Κλαύδιου του Γοτθικού. Άπαντα χαλκά φέρουν την λατινική επιγραφή COL. CAES. ANTIOCH. δηλαδή Colonia Caesaria Antiochia (= Αποικία Καισάρεια Αντιόχεια) και τα γράμματα S.R. δηλαδή Senatus Romanus. Πολλά αναφέρονται στη λατρεία του Μηνός "Ασκινού" που κατείχε διάσημο ιερό στην πόλη αυτή. Ο θεός παρίσταται σε όρθια στάση με φρύγιο πίλο και μηνίσκο στους ώμους κρατώντας στη δεξιά σκήπτρο και στην αριστερά τη Νίκη, στηρίζοντας το ένα πόδι επί βουκράνου και δίπλα ίσταται πετεινός. Επίσης βρέθηκαν πολλές λατινικές επιγραφές, μεταξύ των οποίων και αντίγραφο πεπραγμένων (Res Gestae) του Αυγούστου.
