Το Κρεμλίνο του Καζάν (ρωσικά: Казанский Кремль, ταταρικά κυριλλικά: Казан кирмәне, ταταρικά λατινικά: Qazan kirmäne) είναι το κύριο ιστορικό φρούριο του Ταταρστάν, το οποίο βρίσκεται στην πόλη του Καζάν. Χτίστηκε κατ'εντολή του Ιβάν του Τρομερού πάνω στα ερείπια του πρώην κάστρου των χάνων του Καζάν. Ανακηρύχθηκε Μνημείο Παγκόσμιας Πολιτιστικής Κληρονομιάς το 2000.
Το Κρεμλίνο του Καζάν περιλαμβάνει πολλά παλιά κτίρια, από τα οποία το παλαιότερο είναι ο Καθεδρικός του Ευαγγελισμού (1554-62), η μόνη ρωσική εκκλησία του 16ου αιώνα που έχει έξι προβλήτες και πέντε αψίδες. Όπως πολλά κτίρια του Καζάν αυτής της περιόδου, είναι κατασκευασμένο από τοπικό ψαμμίτη και όχι από τούβλα. Οι διάσημοι Πσκοβίτες αρχιτέκτονες Ποστνίκ Γιάκοφλεφ και Ιβάν Σιρτζάι (ονομαζόμενος ως Μπάρμα) κλήθηκαν από τον Τσάρο για να ξαναχτίσουν το Κρεμλίνο του Καζάν με πέτρα. Το κωδωνοστάσιο του καθεδρικού ναού ανεγέρθηκε σε πέντε βαθμίδες, με εντολή του Ιβάν του Τρομερού και χαράχτηκε για να θυμίζει το Μεγάλο Καμπαναριό του Ιβάν στην Μόσχα, το οποίο καταστράφηκε από τους Σοβιετικούς το 1930.
Το πιο εμφανές σημείο το Κρεμλίνο του Καζάν είναι ο πύργος Σογιεμπικά, ο οποίος πιθανώς χρονολογείται από την βασιλεία του Πέτρου του Μέγα. Ένας πολύ γνωστός μύθος συνδέει τον πύργο με την τελευταία βασίλισσα του Χανάτου του Καζάν. Άλλο ένα αναγνωρίσιμο αρχιτεκτονικό χαρακτηριστικό είναι ο Πύργος Σπάσκαγια , ο οποίος στερεώνει το νότιο άκρο του Κρεμλίνου και χρησιμεύει ως η κύρια είσοδος στο Κρεμλίνο.
Ο Πύργος Σπάσκαγια ονομάζεται προς τιμήν της Μονής Σπάσκι, η οποία βρισκόταν σε κοντινή απόσταση. Μεταξύ των κτισμάτων της μονής ήταν η Εκκλησία του Αγίου Νικολάου (του 1560, τέσσερις προβλήτες) και ο Καθεδρικός Ναός της Μεταμορφώσεως του Σωτήρος (1590, έξι προβλήτες). Η μονή καταστράφηκε από τους Κομμουνιστές κατά την διάρκεια της κυβέρνησης του Ιωσήφ Στάλιν.
Μερικά από τα άλλα σημεία ενδιαφέροντος είναι οι χιονόλευκοι πύργοι και τείχη, οι οποίοι χτίστηκαν τον 16ο και 17ο αιώνα αλλά αργότερα ανακαινίστηκαν, το τζαμί Κολσαρίφ το οποίο ξαναχτίστηκε πρόσφατα μέσα στην ακρόπολη, και ο Οίκος του Κυβερνήτη (χτίστηκε από το 1843 έως το 1853) ο οποίος σχεδιάστηκε από τον Κονσταντίν Θον και σήμερα είναι η κατοικία του Προέδρου του Ταταρστάν. Πιστεύεται ότι το παλάτι βρίσκεται στον χώρο ενός πρώην παλατιού των χάνων. Βρίσκεται ανάμεσα στο Προεδρικό Παλάτι και τον Πύργο Σογιεμπικά, και είναι η εκκλησία παλατιού που χτίστηκε πάνω στα θεμέλια μεσαιωνικού τζαμιού.
Το βόρειο τείχος του Κρεμλίνου περιέχει ακόμα έναν περιφραγμένο πύργο, τον Μυστικό Πύργο, ο οποίος ονομάστηκε έτσι επειδή χρησιμοποιήθηκε για να στεγάσει ένα μυστικό παροχή νερού. Ο πύργος αυτός επιτρέπει την πρόσβαση των πεζών στο Κρεμλίνο, αλλά η πρόσβαση των οχημάτων περιορίζεται μόνο σε καταστάσεις έκτακτης ανάγκης.
Τα εγκαίνια του τζαμιού Κολσαρίφ, του μεγαλύτερου τζαμιού στην Ευρώπη, πραγματοποιήθηκαν στο Καζάν στις 24 Ιουνίου 2005. Περίπου 17.000 άνθρωποι συγκεντρώθηκαν για τον εορτασμό. Αντιπροσωπείες από σαράντα χώρες παρακολούθησαν την εκδήλωση. Οι εγκαταστάσεις ανακατασκευάστηκαν στο χώρο όπου προφανώς βρισκόταν το κύριο τζαμί του Χανάτου του Καζάν πριν το 1552. Στην τελετή, ο πρόεδρος του Ταταρστάν Μιντιμέρ Σαεΐμιεφ δήλωσε ότι "το τζαμί Κολσαρίφ είναι ένα νέο σύμβολο του Καζάν και του Ταταρστάν... μια γέφυρα που συνδέει... το παρελθόν και το μέλλον μας."
Το διάταγμα για την αποκατάσταση του τζαμιού Κολσαρίφ το 1995, επίσης διέταξε την αποκατάσταση του Καθεδρικού Ναού του Ευαγγελισμού της Θεοτόκου του Καζάν. Στις 21 Ιουλίου 2005, ημέρα γιορτής για την αγία εικόνα "Θεοτόκος του Καζάν", με την παρουσία 10.000 προσκυνητών, ο Πατριάρχης Αλέξιος Β΄ και ο Μιντιμέρ Σαεΐμιεφ τοποθέτησαν στο πρόσφατα ανακαινισμένο Καθεδρικό Ναό του Ευαγγελισμού το ιερότερο αντίγραφο του χαμένου εικονίδιου, το οποίο είχε επιστραφεί στη Ρωσία το 2004 από τον Πάπα Ιωάννη Παύλο Β΄, λίγο πριν από το θάνατό του.
Το 2005, το πρώτο στάδιο του Μετρό του Καζάν περιελάμβανε ένα σταθμό με το όνομα Κρεμλιόφσκαγια (ή Κρεμλ στα Ταταρικά), του οποίου η έξοδος βρίσκεται ακριβώς δίπλα από το Κρεμλίνο.
